Na posiedzeniu w dniu 06 lutego 2024 r. w Gdańsku Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie zaopiniowało projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw z dnia 22 stycznia 2024 r. Projekt przygotowało Ministerstwo Rozwoju i Technologii wraz z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. Ustawa ma wejść w życie 1 października 2024 roku.
System ubezpieczeń społecznych wynika wprost z przepisów Konstytucji RP. Ubezpieczenia społeczne w Polsce to przede wszystkim ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe. Są one obowiązkowe, ale także i dobrowolne. Mają one zabezpieczyć osoby, które m.in. wskutek losowych zajść, nie są w stanie utrzymać się z własnej pracy.
Jakie ustawy będą zmienione?
Zgodnie z projektem zmiany mają nastąpić w takich aktach prawnych:
- w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 735, 1429, 1723 i 1737);
- w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 oraz z 2023 r. poz. 1059 i 1414);
- w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1230, 1429, 1672 i 1941).
W ocenie NSZZ „Solidarność” projekt wpisuje się w dominującą w Polsce, ale błędną narrację o kluczowej roli rozwoju drobnej przedsiębiorczości jako podstawy rozwoju gospodarczego i społecznego kraju – napisano w opinii o projekcie ustawy.
Zdaniem Związku, system podatkowy i ubezpieczeniowy powinny przede wszystkim „promować” skalowanie firm rozumiane jako „promowanie” tych podmiotów, które zwiększają liczbę zatrudnionych pracowników zwiększając skalę ekspansji na rynku.
Zaproponowane rozwiązanie w opinii NSZZ „Solidarność” przyczyni się do:
– zwiększenia skali fałszywego samozatrudnienia;
– zwiększenia liczby osób decydujących się na samozatrudnienie jako sposób funkcjonowania na rynku pracy czego nie postrzegamy jako zjawiska pozytywnego, gdyż praca skooperowana jest bardziej efektywna i jej rozwój jest ważniejszym czynnikiem rozwoju ekonomicznego kraju niż rozwój samozatrudnienia.
Wakacje od ZUS
Zdaniem Prezydium KK warto spojrzeć na proponowane rozwiązania z perspektywy zagwarantowanego w art. 66 ust. 2 Konstytucji RP prawa do wypoczynku. Istotą proponowanego rozwiązania jest przyznanie osobom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do zwolnienia z obowiązku finansowania składek na własne ubezpieczenia społeczne oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy przez 1 miesiąc w roku kalendarzowym oraz przerzucenie tego ciężaru na budżet państwa – czytamy w opinii.
Wakacje od ZUS nie gwarantują skorzystania z prawa do wypoczynku
Wbrew temu co twierdzi się w przestrzeni publicznej („wakacje od ZUS”, „urlop dla przedsiębiorców”) skorzystanie z tego uprawnienia nie jest w żaden sposób uwarunkowane tym, czy przedsiębiorca w trakcie tego miesiąca faktycznie zaprzestanie prowadzenia działalności. Z drugiej strony obowiązek opłacania składek nie stanowi dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą przeszkody w tym, aby w tym okresie korzystać z prawa do wypoczynku – wskazano w uzasadnieniu do opinii.
Zdaniem Prezydium KK środki publiczne (w tym wypadku środki, które zostaną przeznaczone na obniżenie zobowiązań samozatrudnionych wobec systemu ubezpieczeń społecznych) powinny być przeznaczone na wsparcie pracodawców i pracowników, w najbardziej innowacyjnych obszarach polskiej gospodarki – gdyż to właśnie jest kluczowe z punktu widzenia rozwoju.
Treść Decyzji Prezydium KK nr 15/24 znajduje się TUTAJ
źródło: Decyzja Prezydium KK nr 15/24
Link: